Een zonnig terras op een doordeweekse dag. Ik pluk de dag. Tussen afspraken door geniet ik van de lentezon. Heerlijk rustig plekje uit de wind en ik mijmer even naar alle windstreken van de wereld. Twee oudere heren komen naast me zitten en verstoren de stilte. Ze praten luid en ik kan ze niet buitensluiten. Wat een sukkel is het eerste wat ik hoor. Er komt een man aan met een steekkarretje vol met dozen drank e.d. Hij roept naar de dame van de bediening en vraagt waar hij zijn vracht los kan laten. Ze verwijst hem naar de achteringang. De man keert kordaat om en loopt met zijn zware vracht richting achterkant van het gebouw.

De twee oude heren naast me hebben het ook gezien c.q. gehoord. Wat een sukkel zegt de ene tegen de ander en knikt met zijn hoofd naar de mijnheer met het karretje. In plaats dat hij eerst komt vragen voordat hij met zijn vracht deze kant op komt. De ander bevestigt. Het gesprek gaat nog even verder over de domheid van de mijnheer. Niet gehinderd door enige kennis over het wat en hoe van deze mijnheer. Nee gewoon ongezouten tekst geven aan de “domheid” van de ander. En dusdanig luid dat ik en ook andere mee kunnen genieten. Dit voorbeeld is er één en zo zijn er vele te bedenken.

Wie kent dit niet? Of bijvoorbeeld het ongevraagde advies. Het zogenaamd goedbedoelde advies. Krijg jij dat ook wel eens of geef je het zelf? Wat vind je er van? Er zijn vele wegen die naar Rome leiden en wellicht is jouw weg wel het meest handig. Hoe fijn is dat?  En heeft de ander daar wat aan? Zeker als de actie niet zo handig was en iemand anders wrijft jouw onhandigheid er nog even in, daar wordt een mens over het algemeen niet vrolijker van. Als dat je doel is om de ander zich onhandig te laten voelen, dan is ie bij deze gehaald. Of is je doel om te laten zien dat jij slimmer bent? Ook gelukt zou ik zeggen…..

Vanaf de zijlijn is het altijd goed toeven. In allerlei relaties is ongevraagd advies een veel voorkomend gedrag. Partners, collega’s, vrienden, zelfs bij vreemden gebeurt het. Het komt vaker voor dan je kan bedenken. Ikzelf maak me er ook wel eens schuldig aan. En ook al ligt er een positieve intentie aan ten grondslag, zoals betrokkenheid, de ander willen helpen, behoeden etc., het blijft ongevraagd. Dus fijn dat ik/jij het wel weet…. de vraag blijft of je de ander helpt…..  Mooie gedachte om mee te nemen als er weer eens ongevraagd goedbedoelde adviezen op het puntje van je tong liggen……..