Dit is een vraag die we niet zo vaak aan anderen mensen stellen. Vind JIJ mij aardig? En waarom eigenlijk niet? Het is een essentiële vraag die regelmatig ons gedrag beïnvloed. Vele mensen laten gedrag zien wat ervoor zorgt dat de ander ze aardig vindt, ten koste van zichzelf. Iets voor iemand oplossen en niet toekomen aan je eigen problemen. Je mening voor je houden omdat de ander anders denkt. Anderen over jouw eigen denkbeeldige grens laten komen. Niet helder zijn dat je dingen niet leuk vindt om te doen. Etc. Er zijn vele voorbeelden te noemen. Niet altijd maken we hierin een bewuste keuze, vaak is het gedrag dat we al jaren doen en waarvan je jezelf misschien wel nooit hebt afgevraagd waarom doe ik dit eigenlijk en voor wie?
Wat maakt dat het belangrijk is dat de ander je aardig vindt? Willen we dat niet allemaal? Denk het wel. In de basis willen we allemaal aardig gevonden worden. Dat geeft ook helemaal niet. Echter als je zelfliefde afhankelijk is van het aardig gevonden worden door de ander, dan ontstaat er een externe afhankelijkheid. En bij aardig gevonden worden door de ander is het meestal zo dat er iets van ons verwacht wordt. Aardig gevonden worden om gewoon wie je bent is het meest ideaal. Helaas werkt het zo niet in alle gevallen. We hebben verwachtingen van elkaar. Jij overigens ook van de ander (tegenprestatie is tenslotte dat je aardig gevonden wilt worden nietwaar?)
Lijd jij ook aan het aardigheidsyndroom? Dan maak je het jezelf niet eenvoudig. Je wordt afhankelijk van de mening van de ander. Laat het me uitleggen. Niet iedereen is altijd aardig terug. Iedereen heeft zo zijn eigen bedoelingen thuis, in het leven, in zijn hoofd en hart. Geen mens is hetzelfde. Dus ondanks jouw goed bedoelde aardig zijn, kan het maar zo zijn dat de ander zijn hoofd naar iets anders staat. Hij of zij heeft die ochtend een slecht gesprek gehad met zijn baas, zijn humeur was al verpest voordat ze jou ontmoeten. Jouw aardigheid wordt niet eens opgemerkt, want zij hebben besloten dat deze dag al verpest is. Helaas jouw missie om aardig gevonden te worden is mislukt!
Een ander voorbeeld. Je collega’s vragen jou om iets voor hen te doen waar zij verantwoordelijk voor zijn, maar geen tijd voor hebben (of geen zin). Jij doet het voor hen en je wordt bedankt. Een volgende keer vragen ze het je weer. Sterker nog, misschien verwachten ze wel dat je het een volgende keer gewoon weer voor ze doet. Jij bent toch die aardige. Als je op dat moment besluit het niet te doen, dan ben je ineens niet aardig meer!! Ja, dat is even jammer. Aardig gevonden worden betekent dus dat je wel blijvend moet voldoen aan de verwachtingen van de ander. De verwachtingen waaraan je zelf hebt mee geholpen dat ze zijn ontstaan.
Ja zo kunnen we nog wel even doorgaan. Aardig zijn voor de ander is een groot goed. Met name als je het doet vanuit liefde. Jezelf aardig vinden en van jezelf houden is de basis waaruit je vanuit liefde dingen kan doen voor de ander en dan heb je waardering daarvoor niet nodig. Als je het alleen doet om de ander te pleasen is het echt een ander verhaal. Begin met goed voor jezelf te zorgen en te houden en doe alleen dingen voor de ander als je dat ook echt wilt. Sterker nog. Als je iets voor de ander doet vanuit liefde, dan heb je geen verwachtingen. Dan hoeft de ander je niet eens aardig te vinden! Probeer maar uit. Vraag jezelf een volgende keer maar af waarom je iets aardigs doet. Je zou wel eens verbaasd kunnen zijn over de uitkomst!
Ina,
Weer een, inhoudelijk, mooie blog met een hoog herkenbaarheidsgehalte. De eerste keer dat, ik besloot niet zo “aardig” te zijn en niet in te gaan op het ‘verzoek’, omdat mij iets min of meer werd opgedrongen, moest ik een drempel nemen. Nu ga ik op mijn eigen gevoel af, doe wat ik wil doen en ervaar het als heerlijk, als anderen ook voor mij dingen doen, uit vrije wil. Als je zo met elkaar om kunt gaan is het leven veel plezieriger.