Wandelen kan je rust geven, lezen ook, het kan zelfs een vorm van meditatie zijn. Met aandacht dingen doen en er dan ook echt zijn. Ik kan een artikel lezen en aan het eind niet kunnen herhalen wat ik gelezen heb. Waarschijnlijk was ik er met mijn gedachte niet bij. Of is er een overload aan informatie zodat ik eigenlijk teveel tegelijk wil lezen. Of dat ik alleen maar scan. Het wel willen weten maar er geen tijd voor vrij willen maken. Druk met van alles en nog wat. Herken je dat? Ander voorbeeld van meerdere dingen tegelijk doen. In gesprek zijn met je collega’s, medewerkers en ondertussen ook iets anders doen (dit geldt natuurlijk ook in de gezinssituatie). Misschien niet fysiek zichtbaar maar in je geest alvast naar de volgende vergadering. Of naar die ene memo die je nog moet schrijven. Die klant die nog tevreden gesteld moet worden, de cijfers ….. Of misschien druk met jezelf. Hoe gaat dat in zijn werk bij jou en in jouw bovenkamer? De leer van Benedictus zegt dat je werk altijd in dienst staat van een ander. Welk werk je ook doet en dat jij nooit het middelpunt van je eigen wereld bent. Een lesje nederigheid zou ik bijna zeggen. Een mooi boek hierover is Een levensregel voor beginners van Will Derkse.

De meeste mensen hebben bij nederigheid negatieve associaties. Moet ik soms voor een ander buigen of iets dergelijks maakt het bij ons los. Een belemmerende gedachte wat mij betreft. Nederigheid is een groot goed. Een eigenschap die je kan helpen om jezelf en de mensen om je heen te laten groeien. Er zijn mensen die zichzelf in het middelpunt van belangstelling zetten. Me, myself and I is zo’n zin die ik daarbij populair gebruik. Alles draait om hen. Dit gedrag bij een klein kind geeft mij een glimlach. De korte termijn overheerst en het geduld is nog niet ontwikkeld. Laat staan het zicht op de behoefte van de ander. Als iemand echter de volwassen leeftijd heeft bereikt dan hoop ik toch dat deze ontwikkeling heeft plaatsgevonden. Dat men weet dat je samen meer bereikt dan alleen. Dat geven een groter plezier brengt dan halen. Nederig zijn betekent dat je een goed zelfbeeld hebt en verantwoordelijk gedrag laat zien. Open staan voor de ander, nieuwe inzichten en de wereld om je heen. Uitgangspunt is: we zijn allemaal gelijk en niemand is beter.

Ik pleit voor de competentie nederigheid in leiderschap. Als je daar het woord dienend bij kiest dan heeft het wellicht ook minder negatieve associaties. Dienend leiderschap inzetten daar waar nodig, zelf een bescheiden rol spelen. Je zet je medewerkers in het licht en gaat zelf in de coulissen staan terwijl je hen support, ondersteunt en faciliteert. En als het spannend wordt loop je voorop met als doel ‘je’ mensen in de luwte te houden en zelf daar waar nodig de verantwoordelijkheid te nemen. Jezelf overbodig maken zodat de continuïteit en het succes van de organisatie ook blijft na je vertrek of gedurende je afwezigheid. Er ZIJN als je met iemand in gesprek bent, er ZIJN als je iets doet, er ZIJN met dat wat je op dat moment ook doet. Er ZIJN zoals je dat doet in meditatie, aandachtig en bewust. In het boeddhisme zegt men dat je elke dag 20 minuten moet mediteren en als je druk bent één uur. Ha ha, mooie gedachten vooral als je druk bent en dan maakt het niet uit vanuit welke leer je deze inspiratie haalt.