Herinneringen uit het verleden
Vorige week had ik een afspraak met de tandarts. Mijn kroon was gereed en hij werd erop gezet. Een heerlijk vooruitzicht zou je zeggen. Dat is het ook. Was het niet zo dat ik eigenlijk bang ben voor de tandarts. Ik weet waar het vandaan komt. Herinner me het nog zo goed. Lagere school, als ik vroeger naar school fietste en mijn blik viel op de schooltandarts bus. Die bus stond er “ineens” en ik was vanaf dat moment soort van gespannen. Meestal wist je wel ergens een aantal dagen van te voren wanneer het jouw beurt was. Ik keek er met angst en vrezen naar uit. Zo’n afspraak in de agenda nu maakt me gelukkig niet meer nerveus maar de herinneringen zijn er nog wel.
Mijn herinneringen hierbij zijn dat ik altijd, maar dan ook altijd wat had en dat het geen pretje was in de stoel van de schooltandarts. Zonder verdoving een behandeling als ik weer eens een gaatje had in één of andere tand en het volgens hen niet nodig was om me te verdoven. Ik herinner me zelfs dat ze zeiden dat ik me niet moest aanstellen als ik luid en duidelijk aangaf dat het niet heel prettig was wat ze deden. Mijn jeugd-trauma
Vele ervaringen rijker
Dat is de herinnering die het eerst bij me opkomt. Dat er ongetwijfeld ook minder onaardige tandartsen bij gezeten hebben, heb ik minder paraat. Als ook de keren dat ik eens een keer geen behandeling kreeg. De meest negatieve ervaringen zijn de eerste die tevoorschijn komen. Inmiddels een flink aantal jaartjes ouder en al heel veel ervaringen rijker bij tandartsen. Lang ben ik bij de tandarts geweest in een stadje hier verderop. Hij was een man die mijn vertrouwen had en hij maakte altijd een pracht kunstwerkje van mijn gebit. Het kost wat maar dan heb je ook wat. Hij gaf me altijd verdoving en dan heb je van de verdere behandeling weinig tot geen last. Deze ervaring heb ik ook en deze is al langer van toepassing dan het drama van de schooltandarts.
Wat onthouden wij?
Wat maakt nou dat ik tot op de dag van vandaag als eerste reactie afkeer heb bij zo’n tandarts afspraak. Wat onthouden wij mensen het meest? Negatieve ervaringen blijven over het algemeen langer bij je. En men lijdt het meest van het lijden dat men vreest. Met een grote glimlach stap ik uit de tandartsstoel. De assistente en ik kijken samen bij het daglicht in de spiegel naar het resultaat. Ik ben dankbaar dat het weer zo mooi is geworden. Ik weet zo goed hoe het werkt in mijn geest en toch laat ik me zo af en toe nog verleiden.
Coaching
Ook in coaching komen we vaak dergelijke vraagstukken tegen. Negatieve dingen uit het verleden hebben invloed op het heden. We hebben het allemaal. Mooie ervan is dat je ze kunt ontdekken. Dat je kunt achterhalen waar het vandaan komt. En daarna herken je je emotie, angst of wat dan ook. Ik in dit geval heel herkenbaar. Hoe mooi kan het leven zijn 🙂
Ina, wat herkenbaar, gelukkig deel ik ook in de goede afloop..
🙂