Een mens kan gebogen gaan onder de last die hij met zich meedraagt. Wanneer is iets een last? Overlast is een woord wat we zeker kennen. Die luidruchtige buren, of jongelui in de straat. Overbelast, nog zo één. Fysiek kan je overbelast zijn, als je bijvoorbeeld te zware dingen hebt getild of geestelijk als je teveel aan je hoofd hebt. Of lastig. Sommige dingen vinden we lastig om te doen. Omdat we het nog niet eerder hebben gedaan. Of  wel eerder hebben gedaan maar in onze ogen niet succesvol. Tja, dan sta je niet te springen om het nog een keer te doen. Lastig kan ook een woord zijn dat we gebruiken ten opzichte van onze medemens. Dat kind is lastig. Mijn leraar is een lastig mens. Hij maakt het zichzelf lastig. Ja, zo kunnen we nog wel even doorgaan.

Als in een woord last voorkomt dan kan je ervan uitgaan dat het negatief is. Ik omschrijf in dit blog  last als alles wat je figuurlijk met je mee draagt, wat je belemmert in je leven. Ook wel onze rugzak genoemd. Allemaal hebben we er één. Elk mens maakt in zijn leven dingen mee die niet fijn te noemen zijn. Verdriet, trauma’s, angst, minderwaardigheidscomplex, etc. Het mensenleven kent vele facetten en dit is er zeker één van.  De één gaat er gebukt onder en de ander draagt zijn last met verve. Als je dingen meemaakt in je leven die je niet voldoende verwerkt dan blijft het bij je. De mate waarin je er last van hebt kan heel divers zijn.

In een gesprek met een vriend kwam naar voren dat hij geen zin had in een salesafspraak die hem min of meer opgedwongen was door zijn werkgever. Hij was geen sales en dit gesprek was ook nog eens over een onderwerp waar hij niet voldoende van wist. Bij een klant die hij niet kende. Het riep weerstand bij hem op. Wat maakt het uit dat je niet alles weet en dat je de klant niet kent, vroeg ik hem. Nou daar kwamen de overtuigingen de hoek om. Perfectionisme kwam langs, angst voor het onbekende etc. We spraken er openlijk over en ik stelde hem voor om er anders naar te kijken. Vanuit het positieve en de afspraak te zien als een nieuwe ontmoeting en met verwondering te gaan kijken en luisteren naar de ander.

Een andere mind noem ik het. Als je loslaat wat je gelooft, zou het maar zo kunnen zijn dat, in dit geval, de afspraak wel leuk is en toch een salesopportunity blijkt te zijn. Je steekt het gesprek met een andere mindset in en dan verloopt het gesprek ook anders. Het bewust zijn van je belemmeringen en oefenen in een andere mindset is in dit verhaal effectief gebleken (ik heb hem naderhand nog even gesproken en het was goed gegaan).Kijk eens rond in jouw mind, naar jouw ballast, wat kan jij allemaal loslaten (overtuigingen , materie, mensen, (schijn)zekerheden, ….).  Kan je verklappen, ik oefen dagelijks in loslaten. En loslaten betekent dat er ruimte ontstaat voor iets nieuws. Is dat niet een mooi vooruitzicht?