Identiteit is datgene waar je als organisatie voor kiest wat je wilt zijn, het DNA van de organisatie. Ook wel gewenste Identiteit genoemd. Daartoe behoren alle uiterlijke en innerlijke kenmerken. Daarnaast is er Het Imago, het beeld wat mensen van je hebben. Gebaseerd op wat ze zien, wat ze hebben gehoord, gelezen of hebben ervaren. Emoties, meningen en indrukken spelen hierin ook een rol. Is dus niet per definitie de waarheid.

Niet altijd ligt de Identiteit en Imago van een organisatie dicht bij elkaar. De zogenaamde blinde vlekken binnen de organisatie. Ben jij goed aangesloten bij de klant? Vragen we de mening van de klant en luisteren we er ook naar? Hoe staat het met je medewerkerstevredenheid? Een imagoprobleem is er maar zo. Hoe kun je je Identiteit beschermen? Bedrijven investeren vaak miljoenen in reclamecampagnes, maar kunnen niet tegenhouden dat een ontevreden klant of één tweet van een medewerker die investeringen teniet kan doen.

Een actueel proces wat dit goed laat zien is de SNS bank en zijn Bestuurders. De heren en de organisatie zijn veelvuldig in beeld. En vast niet zoals ze dat zelf wensen. De media en ondertussen ook een groot deel van het Nederlandse publiek hebben inmiddels hun mening gevormd. We kennen de heren persoonlijk niet, maar hebben van ze gehoord, gelezen etc.  Het bestuurlijke graaigedrag is wat het nieuws overheerst. Het huidige imago van deze mannen is nu “graaiers”, waarbij het Imago van hen vóór dit debacle misschien wel “gevierd zakenmannen” was.

Voor ons mensen geldt dat we ook graag een beeld van ons zelf neerzetten. Ons echte zijn? Of vooral wat we de ander van ons willen laten zien en geloven. De buitenkant oppoetsen. En dan heb ik het niet alleen over uiterlijk. Ook andere aspecten spelen hier een rol, zoals : waar woon je, hoe ziet je huis eruit, met wie ben je getrouwd of heb je een relatie, wat voor functie heb je, je auto, welke mensen ken je, enzovoort. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Je ego speelt een rol. Waren de bestuurders van SNS bank ego-georiënteerd? Was hun gedrag erop gericht zo goed mogelijk voor de dag te komen? Om te laten zien wat ze kunnen en om te “scoren”.  Of deden zij hun werk uit bevlogenheid (wat zouden overigens de selectiecriteria zijn van dergelijke functies?). Dit is een extreem praktijk voorbeeld hoe nadelig het gedrag van individuen kan zijn op het Imago van je organisatie.

In de communicatie zeggen we altijd dat je het goed doet als je Identiteit en je Imago zo dicht mogelijk bij elkaar liggen. En hoe precair een zorgvuldig opgebouwde Identiteit is blijkt hier wel uit. Dat geldt zowel voor organisaties als voor mensen. Hoe werkt dat bij jullie?