In mijn coachgesprekken en zeker ook in diverse trainingen komt dit thema zeer regelmatig voorbij. Verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven, gezondheid, geluk, succes en loopbaan. Zo zijn er vele voorbeelden te noemen. Regelmatig zoekt een mens buiten zichzelf de oplossing c.q. de antwoorden. Enkele zinnen die wellicht herinnering bij je oproepen, van jezelf of van één van je gesprekspartners:
- Als die persoon nou eens wat aardiger deed
- Ik heb niet om die overname gevraagd
- Mijn leidinggevende begrijpt het niet
- Mijn vrouw kookt nou eenmaal erg lekker
- Ik ben te druk
Je kunt er zelf vast wel een aantal bedenken. Luister maar eens goed naar jezelf (of anderen). De vraag is of dit gedrag effectief is. Wat levert het op als de verantwoordelijkheid bij iemand anders ligt. Want als iemand anders verantwoordelijk is voor jou geluk, gezondheid, succes, liefde, etc., dan zou het zo maar kunnen zijn dat het uiteindelijke resultaat je geen tevredenheid brengt. Sterker nog, dat je teleurgesteld bent of zelfs gefrustreerd. Of zou het fijn zijn om slachtoffer te zijn en anderen de schuld te kunnen geven? Wat dat oplevert is dat je het buiten jezelf kan blijven zoeken. Je hoeft dan niet te werken aan je persoonlijke ontwikkeling. Passief zou ik het noemen!
Ga eens bij jezelf na hoe vaak je nu wordt aangesproken op je eigen verantwoordelijkheid? Elkaar aanspreken is niet vanzelfsprekend. Waarom eigenlijk niet? Interesseert de ander je niet? Of vinden we het eng om de ander hierop te wijzen in het kader van de harmonie? Ook hier zijn vele oorzaken bij te bedenken. Er zijn ook mensen die het niet fijn vinden om op hun eigen verantwoordelijkheid gewezen te worden en reageren hier wat negatief op (ja, maar ….). Niet echt motiverend om een volgende keer dezelfde persoon daarop weer aan te spreken.
Als je wel iemand aanspreekt, doe dit dan altijd met compassie. Iemand van een afstand op zijn fouten wijzen is makkelijk, stap in de schoenen van de ander en bedenk hoe het zou zijn voor jou.
Persoonlijke groei is de andere kant van dit verhaal. Dat je actief verantwoordelijkheid neemt voor jouw leven. Voor alles wat je denkt, doet en/of zegt. We zeggen dan niet meer: `het komt door mijn werkgever, door mijn partner, door de politiek, door de. … `. En ook geen excuses meer als: ´ik ben te oud, ik heb niet gestudeerd, ik ben te druk` etc. Je bent je bewust van het effect van je eigen gedrag op je gevoel, je geluksgevoel en het resultaat. Dat is eigen verantwoordelijkheid nemen en groei in je persoonlijke ontwikkeling, in je ZIJN. We kunnen als mens altijd groeien als het gaat om het nemen van eigen verantwoordelijkheid en handelen vanuit kracht. Hieraan werken zal je leven meer inhoud geven voor een liefdevol, wijs, compassievol en mooi leven. Dan ben JIJ de regisseur van jouw leven. Hoe mooi kan het leven zijn!