Vorige week tweemaal gewerkt met mensen met het profiel ISTJ. Deze letters komen uit de Myers-Briggs Type Indicator® (MBTI®), ‘s werelds populairste persoonlijkheidsvragenlijst met betrekking tot je voorkeuren. Het instrument is ontwikkeld door Katharine Briggs en Isabel Myers en op basis van theorieën van Carl Gustav Jung over psychologische types. Een veel gebruikte methode om  psychologische types begrijpelijk en toepasbaar te maken in het dagelijkse leven.

Het feit dat deze mensen op mijn pad kwamen heeft bij beide te maken dat er dingen op dit moment niet verlopen zoals zij het wensen. Met uitleg van de MBTI krijg je inzichten over onder andere wat jouw voorkeur is voor wat betreft communicatie en hoe je tegen veranderingen aankijkt. Dat inzicht is  stap één. Hoe fantastisch is het als je jezelf beter kent en weet waarom je reageert zoals je doet in bepaalde situaties. Zeker als je er last van hebt blijkt inzicht een cadeau.

Even terug naar het type ISTJ, ik noem hen ook wel de “waterdragers” van organisaties. Als mensen met deze voorkeur besluiten dat ze iets gaan doen, dan doen ze het ook. Afspraak = afspraak staat hoog in het vaandel. Controle is niet nodig, zij komen hun afspraken na. Sterker nog, ook op momenten dat het eigenlijk niet realistisch is, blijven ze volhoudend hierin (overigens verwachten ze dit ook van anderen…). En dat is nou precies waar beide mensen waarover ik het hier heb, last van hebben. ISTJ’ers zorgen dat ze hun werk op tijd af hebben. Houden zich aan deadlines en gaan grondig te werk. Werk dat half af is, doet men niet aan. Zolang ze hun karwei afmaken, vinden ze dat ze zinvol bezig zijn en dus ook tevreden. Productiviteit staat bovenin het lijstje. Hoe heerlijk kan het leven zijn, denk ik altijd als je zulke medewerkers c.q. collega’s hebt. Het gevaar ligt op de loer in de zin van dat ze beetje tegen zichzelf beschermd moeten worden.

Zeker in deze snel veranderende tijden kan het maar zo zijn dat de wereld er in een heel kort tijdsbestek ineens anders uit ziet. Veel organisaties (ik schrijf niet alle) communiceren met de medewerkers op één manier. We gaan het zus en zo doen. Het invoeren van veranderingen in een organisatie kan een lastige zaak zijn. “Hoe krijgen we de mensen mee?” is dan een veel gestelde vraag. Het resultaat van het denkwerk daarover mondt meestal uit in een nieuwsbrief, bericht op intranet of een peptalk van de directeur op de zeepkist.

Het is te hopen dat de medewerkers dan inderdaad ‘meegaan’. Dat vraagt flexibiliteit van veel mensen. Niet iedereen kan daar even goed mee omgaan. Wat heeft dit met ISTJ te maken. Het kan toeval zijn, maar beide mensen zitten in organisaties die heel veel in beweging zijn, aan veel veranderingen onderhevig. Hoe mooi kan het leven zijn als je weet dat er verschillende manieren zijn om te communiceren, zodat ook mensen die niet zo dol zijn op veranderingen er positief tegenover staan.

Denk daar maar eens over na bij je volgende interne communicatie uiting. Alsook over de mensen in jouw organisatie. Ik heb het al eerder geschreven, als mensen niet goed in hun vel zitten ligt ziekteverzuim op de loer…. Een goed gesprek kan wonderen doen, weet wat er leeft bij jouw medewerkers ….