Niet menselijks is ons vreemd in onze gedachten en daden. Hoe vaak komt het voor dat je als mens iets van een ander vindt. Ik blijf het een knap verschijnsel vinden dat we op basis van één blik iets van mensen kunnen vinden. Ik vraag in mijn trainingen wel naar de eerste  indruk.  Wat denk jij van mij? Ik kom de zaal binnen en zonder dat ik kennis met ze maak vraag ik naar hun eerste indruk over mij. Goed voor mijn ego kan ik je verklappen en soms ook totaal niet. Verbazingwekkend wat mensen allemaal van je denken te weten cq vinden op basis van enkele seconden je zien en één zin horen uitspreken.

Ik kan ook wel spelen met deze oefening. Ik kies er soms voor om een ander uiterlijk te hebben. Het maakt verschil of ik in jurkje, hakje en knot op mijn hoofd  binnen loop of dat ik in meer casual kleding binnen kom en mijn haar los. Ook mijn stem. Ik kan wat gearticuleerd praten en dat geeft input voor een extra mooie eerste indruk. Van arrogant, kak, streng tot aan zorgzaam, sexy, lief etc.  Dat we iets vinden is een feit. Er een label aanhangen gebeurt vaak in een fractie van een seconde.  Bij navraag wat arrogant precies is, hebben we altijd veel lol. Want wat maakt nou dat jij iemand het label arrogant geeft. Taal, kleding, houding. Vaak is het een combinatie van die dingen. Wat wij vinden van iemand zegt dus iets over ons zelf. Ons referentiekader speelt een hoofdrol.

Bij zo’n training krijg ik vaak de kans om meer van mezelf te laten zien dan enkel de eerste indruk. Als ik dan ’s avonds bij het napraten onder het genot van een drankje met de deelnemers praat komen zij regelmatig terug op de 1^e indruk oefening. Als ze eenmaal een langere blik op me hebben blijkt regelmatig dat ze hun mening bijstellen. Nou is dit allemaal alleen maar interessant voor je als jij beseft hoe het bij jou werkt en ook bij de ander. Je kan maar één keer een eerste indruk maken en mensen hebben de neiging om je op basis van die eerste indruk een label te geven. En …. als dat label een negatieve is, is nog maar de vraag of je de kans krijgt het te herstellen. Jammer eigenlijk, zo gaat er veel moois verloren.

Kortom: wat mensen  van je denken is beïnvloedbaar en zegt absoluut ook iets over degene die het denkt. Leuk om daar eens bewust bij stil te staan. Dus volgende keer als je weer eens iets vindt van de ander, vraag jezelf dan eens af: klopt het wat ik zie of is het mijn referentiekader?  De Vlaamse Dichter Georges van Acker (1919) zegt hierover: “Een mens trachten te begrijpen is zo moeilijk dat men hem gemakkelijkheidshalve veroordeelt”.